ρίσκεται εντός ενός μικρού, ακανόνιστου σχήματος οικοπέδου ( ΟΤ 524 Η ), το εμβαδό του οποίου δεν ξεπερνά τα 215 μ2 . Η πρόσβαση προς αυτό γίνεται από ένα μικρό, στενό δημοτικό δρόμο κατά μήκος της βόρειας πλευράς του οικοπέδου. Η σημερινή εικόνα είναι βέβαιο ότι δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα της περιόδου κατασκευής του κτηρίου, κατά την οποία ο περιβάλλων χώρος θα ήταν σίγουρα ευρύτερος και θα υπήρχαν πιθανώς και μια σειρά από προσκτίσματα εντός του.
Ο Πύργος Καραμίχου κηρύχθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο, διότι παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον από αρχιτεκτονικής απόψεως, βάσει των διατάξεων του άρθρου 52 του Κ.Ν 5351/1932 «Περί Αρχαιοτήτων», ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Β1/Φ32/24345/593/2-7-1986 (ΦΕΚ 598/Β/1-6-1988 ΥΑ).
Ιστορικά στοιχεία των ιδιοκτητών
· Η οικογένεια Καραμίχου ήταν τουλάχιστον τριών γενεών Φαρσαλινοί πριν ο Σωτήρης Καραμίχος αγοράσει τον Πύργο από την οικογένεια Πανταζή, το 1931. Η καταγωγή της οικογένειας είναι βλάχικη και εντοπίζεται στο Στεφάνι Ασπροποτάμου, ενώ τα μέλη της ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Εκεί η οικογένεια είχε μεγάλο αρχοντικό και μετά από την εγκατάστασή της στα Φάρσαλα, χρησιμοποιούταν ως παραθεριστική κατοικία.
· Ο Σωτήρης Καραμίχος ήταν ο νεότερος γιος του Δημητρίου Καραμίχου, που διέθετε συνολικά πέντε γιους και μία κόρη. Οι δύο μικρότεροι γιοι της οικογένειας, ο Κωνσταντίνος και ο Σωτήριος ήταν αυτοκινητιστές και διέθεταν οκτώ λεωφορεία. Ο δε Σωτήριος υπήρξε ο πρώτος που έφερε ταξί στη Θεσσαλία.
· Ο Σωτήρης Καραμίχος πέθανε από τύφο το 1942, σε ηλικία 36 ετών (φημολογείται ότι η επιδημία τύφου ξέσπασε στα Φάρσαλα εξαιτίας ενός πτώματος βρέφους που ρίχτηκε στη δεξαμενή ύδρευσης. Το βρέφος ήταν ο καρπός παράνομης σχέσης μιας Φαρσαλινής κοπέλας με έναν Ιταλό).
· Ο Σωτήρης Καραμίχος αγόρασε τον Πύργο το 1931 από την οικογένεια Πανταζή, που σύμφωνα με μαρτυρία του απογόνου της, Γεώργιο Βασιλείου Παπαδημητρίου, πρέπει να είχε στην κατοχή της τον Πύργο ήδη το 1881. Η αναζήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του οικήματος, πριν από την περίοδο αυτή, στάθηκε ατελέσφορη.
· Πάντως, το γεγονός ότι το κτήριο βρισκόταν στην καρδιά της τουρκικής συνοικίας «Μοιροχώρι», μας οδηγεί στο συμπέρασμα, σχέδον χωρίς επιφυλάξεις, ότι ο αρχικός ιδιοκτήτης ήταν Τούρκος.
· Η οικογένεια Πανταζή ήταν γηγενής στα Φάρσαλα και μέλη της ασχολούνταν με ζωεμπόριο.
· Το 1943 η οικογένεια Σωτηρίου Καραμίχου εγκατέλειψε οριστικά τον Πύργο, που παρέμεινε κλειστός έως το 1945 οπότε τον ενοικίασε η οικογένεια Σίμου. Αυτή παρέμεινε εκεί έως το σεισμό του 1954. Έκτοτε ο Πύργος παρέμεινε κλειστός και τα τελευταία χρόνια παντελώς εγκαταλειμμένος.